رسانه زیست بوم استارت آپی کشور

استارتاکس

در سال‌های اخیر زندگی‌ ما تحت تأثیر تغییرات بزرگی قرار گرفته که در واقع باعث و بانی همه این تغییرات شرکت‌های کارآفرین هستند در ویدئوهای دوره‌های آموزشی «چگونه مانند کارآفرینان بیاندیشیم» به تعریف کارآفرینی و اهمیت آن ‌می‌پردازیم. در این قسمت به «تمرکز بر شخص کارآفرین» می‌پردازیم.

مانند کارآفرینان بیاندیشید (قسمت چهارم)

در سال‌های اخیر زندگی‌ ما تحت تأثیر تغییرات بزرگی قرار گرفته که در واقع باعث و بانی همه این تغییرات شرکت‌های کارآفرین هستند در ویدئوهای دوره‌های آموزشی «چگونه مانند کارآفرینان بیاندیشیم» به تعریف کارآفرینی و اهمیت آن ‌می‌پردازیم. در این قسمت به موضوع انگیزه و شناخت کارآفرینان می‌پردازیم. «شور و شوق» به عنوان انگیزه‌ای پایه‌ای در کارآفرینی نقش دارد. انگیزه برای کارآفرینان بسیار مهم است و انگیزه می‌تواند به شکل‌های مختلف تمایز داده بشود که اشتیاق یکی از آن‌ها است.

مانند کارآفرینان بیاندیشید (قسمت سوم بخش سوم)

در سال‌های اخیر زندگی‌ ما تحت تأثیر تغییرات بزرگی قرار گرفته که در واقع باعث و بانی همه این تغییرات شرکت‌های کارآفرین هستند در ویدئوهای دوره‌های آموزشی «چگونه مانند کارآفرینان بیاندیشیم» به تعریف کارآفرینی و اهمیت آن ‌می‌پردازیم. در این قسمت به موضوع انگیزه و شناخت کارآفرینان می‌پردازیم. آیا کارآفرینان انگیزه‌های متفاوتی دارند؟

مانند کارآفرینان بیاندیشید (قسمت سوم بخش دوم)

در سال‌های اخیر زندگی‌ ما تحت تأثیر تغییرات بزرگی قرار گرفته که در واقع باعث و بانی همه این تغییرات شرکت‌های کارآفرین هستند در ویدئوهای دوره‌های آموزشی «چگونه مانند کارآفرینان بیاندیشیم» به تعریف کارآفرینی و اهمیت آن ‌می‌پردازیم. در این قسمت به موضوع انگیزه و شناخت کارآفرینان می‌پردازیم.

مانند کارآفرینان بیاندیشید (قسمت سوم بخش اول)

در سال‌های اخیر زندگی‌ ما تحت تأثیر تغییرات بزرگی قرار گرفته که در واقع باعث و بانی همه این تغییرات شرکت‌های کارآفرین هستند در ویدئوهای دوره‌های آموزشی «چگونه مانند کارآفرینان بیاندیشیم» به تعریف کارآفرینی و اهمیت آن ‌می‌پردازیم. ویژگی‌های شخص کارآفرین کدام است؟

مانند کارآفرینان بیاندیشید(قسمت دوم، بخش دوم)

در سال‌های اخیر زندگی‌ ما تحت تأثیر  تغییرات بزرگی قرار گرفته که در واقع باعث و بانی همه این تغییرات شرکت‌های کارآفرین هستند در  ویدئوهای دوره‌های آموزشی «چگونه مانند کارآفرینان بیاندیشیم» به تعریف کارآفرینی و اهمیت آن ‌می‌پردازیم. ویژگی‌های شخص کارآفرین کدام است؟
در این قسمت می‌پردازیم به این سؤال که کارآفرین کیست؟
برای اینکه کارآفرین باشیم باید کارآفرین به دنیا بیاییم یا می‌شود که کارآفرینی را آموخت؟
درواقع آیا کارآفرینی امری ذاتی است یا اکتسابی؟

مانند کارآفرینان بیاندیشید (قسمت دوم بخش اول)

در سال‌های اخیر زندگی‌ ما تحت تأثیر تغییرات بزرگی قرار گرفته که در واقع باعث و بانی همه این تغییرات شرکت‌های کارآفرین هستند. در ویدئوهای دوره‌های آموزشی «چگونه مانند کارآفرینان بیاندیشیم» به تعریف کارآفرینی و اهمیت آن ‌می‌پردازیم. کارآفرینی چیست و افراد کارآفرین دقیقا چه‌کار می‌کنند؟ تفاوت کارآفرین و مخترع در چیست؟ کارآفرینی چه اهمیتی دارد و کارآفرین واقعی کیست؟ اهمیت کارآفرینی: در بخش اقتصادی آن، کارآفرینی بازار را دگرگون می‌کند که این مسئله لزوما خوشایند مردم نیست چون ما به ثبات در بازار احتیاج داریم و در عین حال هم دوست داریم تا چیزهای جدید رو داشته باشیم. برای مثال: سیر پیشرفت گوشی‌های هوشمند و این که اپل چگونه محصولات خودش را وارد بازار کرد و یا مانند تغییرات بزرگ دیگر مثل: تبدیل صفحه‌های گرامافون به سی‌دی.

مانند کارآفرینان بیاندیشید (قسمت اول بخش دوم)

در سال‌های اخیر زندگی‌ ما تحت تأثیر  تغییرات بزرگی قرار گرفته که در واقع باعث و بانی همه این تغییرات شرکت‌های کارآفرین هستند. در  ویدئوهای دوره‌های آموزشی «چگونه مانند کارآفرینان بیاندیشیم» به تعریف کارآفرینی و اهمیت آن ‌می‌پردازیم. کارآفرینی چیست و افراد کارآفرین دقیقا چه‌کار می‌کنند؟ تفاوت کارآفرین و مخترع در چیست؟ کارآفرینی چه اهمیتی  دارد؟

«ونکاتارامان»، محقق و کارآفرین بزرگ در تعریف کارآفرینی می‌گوید:« کارآفرینی فعالیتی است که شامل اکتشاف، ارزیابی و بهره‌برداری از فرصت‌ها و... می‌شود.

بهره‌برداری از فرصت‌ها: در این مرحله تفاوت مخترع و کارآفرین و تفاوت کارآفرین‌ها با همدیگر در زمینۀ عمل مشخص می‌شود.
برای مثال: کسی که به عنوان مسئول جلوه‌های کارتونی روزنامه داشت تباه می‌شد، اما کمی بعد تصمیم به تأسیس کمپانی انیمیشن خود می‌گیرد و در آخر هم بسیار موفق می‌شود؛ چون در زمان خودش این اتفاق جدیدی بود، یک اتفاق کاملا متفاوت که قطعیت و اطمینانی هم در موفقیتش وجود نداشت، اما او از فرصت پیش‌ آمده نهایت استفاده را کرد.

اهمیت کارآفرینی: در بخش اقتصادی آن، کارآفرینی بازار را دگرگون می‌کند که این مسئله لزوما خوشایند مردم نیست چون ما به ثبات در بازار احتیاج داریم و در عین حال هم دوست داریم تا چیزهای جدید رو داشته باشیم. برای مثال: سیر پیشرفت گوشی‌های هوشمند و این که اپل چگونه محصولات خودش را وارد بازار کرد و یا مانند تغییرات بزرگ دیگر مثل: تبدیل صفحه‌های گرامافون به سی‌دی.

مانند کارآفرینان بیاندیشید (قسمت اول بخش اول)

در یک مدل کسب و کار، شما استراتژی و تاکتیک خود را خلق می‌کنید و اینکه چگونه به عنوان یک کسب و کار درآمدزایی می‌کنید. چیزی که می‌خواهیم درباره‌اش صحبت کنیم این است که چگونه استراتژی و تاکتیک‌ها را به درآمد مالی تبدیل کنیم.

موتور کسب و کار شما، مدل کسب و کارتان است

هر گروهي که بر فعاليت‌هاي سازمان اثر بگذارد يا از آن اثر بپذيرد، ذي‌نفع سازمان محسوب مي‌شود.

بر این اساس «ذي‌نفعان» هر کسب‌وکار عبارت‌اند از: 
افراد يا گروه‌هايي که براي دستيابي به اهداف خود به سازمان نيازمند هستند و يا از ديدگاه مقابل، سازمان براي دستيابي به اهداف خود به آن‌ها نيازمند است.» 

ویژگی ذی نفعان در سازمان ها
بنابراين مي‌توان گفت ذي‌نفعان واجد قابليت‌هائي هستند كه مي‌تواند به عنوان يك مطلوبيت و يا يك محدوديت بر محصولات يا خدمات و يا سياست‌هاي سازماني و استانداردهاي عملياتي تأثيرگذار يا از آن‌ها تأثيرپذير باشند.
منشأ اين رابطه تأثير و تأثر، وجود منافعي براي ذي‌نفعان است. 
اين منافع مي‌توانند از جنس منافع مالي و پولي، منافع نوع دوستانه و زيست‌محيطي و اخلاقي، منافع عمومي و امنيتي و قانوني و يا منافع علمي و تحقيقاتي باشند. 
همچنين مي‌توانند ناشي از وابستگي اطلاعاتي ميان ذي‌نفع و سازمان باشند. 

گستردگی و دامنه تعریف ذی نفعان
دامنه و گستردگي تعريف ذي‌نفعان وابسته به پيچيدگي محيط بيروني، ميزان انعطاف‌پذيري سازمان، گستردگي حوزه فعاليت سازمان و ميزان سازمان‌يافتگي ذي‌نفعان است.
هر کسب‌وکار در طول چرخه‌ی عمر خود با ذی‌نفعان متعددی در ارتباط خواهد بود

شرکای تجاری
 به برخی از ذی‌نفعان در قالب یک مراوده‌ی مالی یا کاری منفعت یا سودی  می‌رساند و از برخی دیگر نیز خدمات یا منافعی را دریافت می‌کند. چنین ذی‌نفعانی در عرف دنیای کسب‌وکار "شرکای تجاری" نامیده می‌شوند.

ذی‌نفعان (Stakeholders)

سازمان‌دهی یکی از وظایف اصلی مدیران سازمان‌ها محسوب می‌شود. در واقع پس از تدوین برنامه‌های سازمانی برای اجرای این برنامه‌ها لازم است سازمان‌دهی صورت پذیرد. 

وظایف سازماندهی
سازماندهی فرایندی است که در قالب آن، سازمان می‌کوشد برای کسب اهداف خود به تقسیم اثربخش کارها و وظایف میان افراد و گروه‌های کاری و هماهنگ کردن آن‌ها با یکدیگر بپردازد.

مفهوم سازماندهي در کسب‌وکارهای کوچک ـ به‌ويژه در استارت‌آپ‌ها ـ مفهوم متفاوتی با سازمان‌های بزرگ و پیچیده دارد. در سازمان‌های بزرگ تلاش می‌شود تا با طراحی ساختار سازمانی، فرایند سازماندهی شکلی رسمی به‌خود بگیرد تا امکان کنترل و ارزیابی عملکرد واحدهای سازمانی براساس آن فراهم آید. در مقابل در یک استارت‌آپ سازمان‌دهی عملا شامل تقسيم‌ مسئوليت کارهای استارت‌آپ بين اعضاي تيم آن است. 

وظایف تیم ها در استارت آپ:

برای این منظور بايد مشخص شود که هر يک از اعضاي تیم استارت‌آپ شما،
•	چه کارهايي را لازم است انجام دهند و وظايف، مسئوليت‌ها و اختيارات آن‌ها چیست؟
•	چه مرزی میان مسئوليت‌هاي هر فرد با ديگران وجود دارد؟
•	افراد باید عملکرد خود را به چه کسي گزارش بدهند؟ (در این‌جا منظور رابطه‌ي مدیر و زيردستان نيست؛ هدف ایجاد هماهنگي بين اعضای تیم است.)
•	هر فرد بايد با کدام یک از اعضای تیم یا افراد بیرونی در ارتباط باشد و چگونه این ارتباط برقرار می‌شود؟

همان‌طور که مي‌بينيد منظور از سازمان‌دهی لزوما اعمال قدرت توسط مديران در استارت‌آپ نیست؛ بلکه هدف از آن این است که هر فردی بداند جايگاه‌اش در تیم کجاست و کارش چيست. 

منفعت سازماندهی برای تیم 
•	افراد از بي‌هدفی و سردرگمی در کار نجات می‌یابند و تک‌تک آن‌ها، خود را در موفقيت استارت‌آپ‌ شما، مهم و سهيم مي‌دانند.
و	بین حجم کار افراد تناسب ایجاد و از انباشته شدن کارها بر دوش چند نفر محدود جلوگیری می‌شود.
•	از ناهماهنگي‌، دوباره‌کاري‌های بی‌مورد و ... جلوگيري مي‌‌شود.

ساختار سازمانی استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های کوچک

صرفه‌ به مقیاس ریشه در اقتصاد خرد دارد و مفهومی بدیهی است: با افزایش میزان تولید، هزینه‌ی متوسط تولید هر واحد کالا کاهش می‌یابد.

ایجاد مزیت رقابت برای کسب ‌وکار

 به شما کمک می‌کند تا بتوانید از مزیت‌های ناشی از کاهش هزینه‌های تولید در رقابت با رقبایتان در بازار بهره بگیرید. 

 ارتباط صرفه به‌مقیاس با حجم تولید 

 این موضوع می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد که از جمله‌ مهم‌ترین‌های آن‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد:
 تخفیف گرفتن در خرید مواد اولیه در حجم‌ خرید های بالا، بالا رفتن تجربه‌ی کارکنان و انباشت دانش و تجربه‌ی روش‌های بهینه‌ی تولید و افزایش بهره‌وری تولید، افزایش منابع مالی در دسترس که می‌تواند باعث سرمایه‌گذاری مجدد روی بهبود کسب‌وکار شود، شکسته شدن هزینه‌های بازاریابی و هزینه‌های سربار روی تعداد کالای بیش‌تر و امکان استفاده از فناوری‌های تولید پیشرفته‌تر.

صرفه جویی در مقیاس کلید اصلی رشد محصولات بازار

کلید اصلی رشد و موفقیت بسیاری از صنایع و محصولات جدید در بازار، دستیابی به صرفه‌جویی در مقیاس است. صرفهجویی بهمقیاس یک عامل ورود رقبای جدید به بازار محصولات و خدمات نوآورانه نیز محسوب می‌شود. زیرا وقتی شرکت جدیدی بخواهد وارد یک صنعت شود، مجبور است سرمایه‌گذاری وسیعی روی تحقیق و توسعه، تولید و بازاریابی محصول / خدمت خود انجام دهد. انجام چنین سرمایه‌گذاری هنگفتی در عمل برای بسیاری از شرکت‌‌ها ـ به‌ویژه شرکت‌های نوپا ـ امکان‌پذیر نیست.

استراتژی رقابتی برای شرکت های نوپا

بنابراین دستیابی صرفه‌ به‌مقیاس جدا از مفهوم اقتصادی آن، یک استراتژی رقابتی کلیدی به‌ویژه برای شرکت‌های نوپای متمرکز بر فناوری‌های پیشرفته به‌حساب می‌آید. اگر شما محصولی دارید که براساس یک فناوری نو و منحصر به‌فرد توسعه‌ یافته است، باید تلاش کنید قبل از عرضه ی آن به بازار، پتانسیل محصول از نظر دستیابی  صرفه بهمقیاس و روش رسیدن به آن را بررسی کنید.

صرفه‌ به مقیاس و اقتصاد خرد

منابع كسب  وكار 
 عوامل اقتصادي هستند كه در جهت انجام فعاليت ها و يا به‌عنوان ابزاري برای ساماندهي ديگر فعاليت ها به ‌كار گرفته مي شوند. 
سه منبع اصلي موجود در هر كسب وكاري عبارتند از: زمين، سرمايه و نيروي انساني. 
اما امروزه عواملي مانند اطلاعات، تخصص، مديريت و زمان نيز جزو منابع کلیدی كسب وكاری محسوب می‌شوند. آنچه اهميت فراواني دارد، روش به كارگيري منابع در جهت رسيدن به اهداف كسب وكار است. اين مهم به استراتژي هاي بهكار گرفته شده در منبع يابي بستگي دارد.
 استراتژي هاي منبع يابي 
 استراتژی های منبع یابی مشخص مي كنند چه كسي مسئول چه منبعی در كسب وكار است. براساس منابع موجود در کسب ‌وکار، اين استراتژي از سه عنصر برنامه هاي مديريت دارايي، برنامه بلندمدت مالي و برنامه نيروي كاري تشكيل شده است.
برنامه هاي مديريت دارايي: 
اين استراتژي نوعي برنامه‌ی تاكتيكي است كه زيرساختها و ديگر دارايي هاي موجود را در جهت حفظ استانداردهاي کسب‌وکار، مديريت مي كند. زمين، زيرساخت هاي حمل ونقل، برند و ... نمونه هايي از دارايي هاي هر كسب  وكار هستند. هدف مديريت دارايي  ها، حداكثرسازي ارزش و كاهش هر نوع ريسك است. باید به اين نكته توجه داشت كه برنامه هاي مديريت دارايي به مرور زمان تغيير مي كنند.

برنامه بلندمدت مالي: 
هدف اين برنامه ایجاد نوعي راهنما براي تصمیمات مالی کسب‌وکار است. اين برنامه با ارزيابي پتانسيل‌های مالي فرصت  هاي کسب ‌وکاری بالقوه طراحی می‌شود و تلاش مي كند اثرات بلندمدت آن‌ها را بر كسب وكار بسنجد. اين برنامه همچون برنامه‌ی نوع قبلي در بازه هاي زماني مشخص تغيير كرده و اطلاعات آن به روز مي شود. تجزيه و تحليل حساسيت، پيش بيني درآمدها و مخارج و تعريف سناريوهاي متفاوت در كسب وكار نمونه هايي از اجزای برنامه‌ی بلندمدت مالي هستند.
برنامه نيروي كاري:
 اين برنامه افراد درست و باصلاحيت را در جايگاه مناسب و متناسب با مهارت ها و قابليت هاي فردي قرار می‌دهد. اين استراتژي منجر به افزايش بهره ‌وری نيروي انسانی مي شود و از آن‌جا باعث افزایش بهره‌ وری فعاليت هاي کسب‌وکار می‌شود. 
سازماندهي ساختار نيروي انساني، تعريف چارچوب كاري مشخص براي كارمندان و مشخص كردن الزامات نيروي كاري از جمله اجزای این برنامه است.

منبع يابي در كسب وكار

ساخت محصول آزمايشي کم‌هزينه برای ارزيابي قبل از تولید نهایی.

در نتيجه‌ کار کردن با محصول، طراحان به نيازهاي واقعی و کیفیت راه‌حل‌ پیشنهادی بيش‌تر پي مي‌برند تا بتوانند با تکميل و اصلاح نمونه به طراحی و ساخت محصول نهایی بپردازند. 

ویژگی محصول نمونه
در جريان طراحی و آزمايش نمونه، بارها مي‌توان آن را تغییر داد و گام‌ها را تکرار کرد. محصول نمونه، همه‌ي ويژگي‌هاي محصول نهایی را ندارد و طرحي کلي از کار يا بخشي از کار است. اين الگو کم‌تر از الگوي چرخه‌‌ي زندگي محصول، رسمي و خشک است. در اين روش به‌جاي شرح دقيق و ريزه‌کاري‌هاي محصول و گرفتن تأیید نهایی از مشتریان، يک نمونه‌ي کاري کم‌هزينه و باشتاب آماده مي‌شود و نيازها، به‌گونه‌اي پويا در ضمن شکل‌گيري محصول آشکار شده و به طرح وارد مي‌شوند. بدین ترتیب تجزيه و تحليل، طراحي و اجراي محصول هم‌زمان صورت مي‌گيرد.

چهار گام برای ساختن الگوی نمونه

الگوي نمونه‌سازی داراي چهار گام است:
•	 شناسايي نيازهاي اصلي کاربران: کارشناس سيستم اطلاعاتي تا آن اندازه با کاربران گفت  وگو و کار مي‌کند که به نيازهاي آن‌ها آگاه شود.
 	 ساخت نمونه‌ي اوليه: کارشناس با به‌کارگيري ابزار و نرم‌افزارهاي رايانه‌اي نمونه‌ کاري کوچکي مي‌سازد. اين نمونه شايد تنها عمده‌ترين وظيفه‌هاي مورد انتظار را انجام دهد، ولي مي‌تواند گسترده ‌تر نيز گردد.
•	 کاربرد نمونه: کاربران به کار با نمونه تشويق شده و از آن‌ها خواسته مي‌شود تا پيشنهادهاي به سازي محصول نمونه را بدهند.
•	 بازبيني و تکميل طرح: کارشناس، همه‌‌ي نيازهاي کاربران را يادداشت نموده و بر پايه‌ي آن‌ها نمونه را به‌سازي و کامل ‌تر مي‌کند. پس از اين دوباره به گام سوم برگشته و طرح تازه را براي آزمايش به کاربران عرضه مي‌کند. گام‌هاي 3 و 4 آن‌قدر تکرار مي‌شوند تا طرحي همه‌پسند به‌ وجود آيد. 
وقتي به تکرار گام‌های آخر نيازی احساس نشود، طرح به‌عنوان «حداقل محصول قابل ارائه (Minimum Viable Product) پذيرفته و ويژگي‌های آن نوشته مي‌شود.

نمونه‌سازی (Prototyping)

«خدمت گرفتن» موضوعی است که در تعامل روزمره‌ی ما با کسب‌وکارها در زندگی‌مان اتفاق می‌افتد؛ در حالی که شاید هر روز خرید کالا نداشته باشیم. 

خدمت، ابزاری برای تامین انتظارات و نیازها
خدمت عبارت است از: «ابزاري که به‌وسيله‌ي آن انتظارات و نیازمندی‌های مورد نظر يک سازمان، شرکت ،  کسب‌وکار / گروه / فرد توسط سازمان، گروه يا فرد ديگري تأمين مي‌شود.» 

ویژگی انواع خدمات:
به صورت کلي خدمت‌ها در برخی ويژگي‌هاي کليدي‌شان نسبت به کالاها متفاوت‌اند:
•	خدمت‌ها حالت غيرملموس دارند: آن ها قابليت حملونقل، ذخيره‌سازي و انبارش را ندارند و اصولا نيازي به اين فعاليت‌ها در مورد خدمت‌ها نيست. يک خدمت نمي‌تواند از خدمت‌دهنده به مشتري منتقل شود و از سوي ديگر، امکان پس دادن خدمت توسط مشتري نيز وجود ندارد. 
•	يک خدمت تاريخ مصرف دارد: زمان استفاده از خدمت مشخص است (مثلا اگر مشتري در زمان تعيين شده رزرو بليط هواپيماي خود را تأييد نکند صندلي وي به مشتري ديگري واگذار مي‌شود.) ضمنا يک خدمت پس از توليد و مصرف از بين مي‌رود و ديگر وجود خارجي نخواهد داشت. 
•	يک خدمت تجزيه‌پذير نيست (توليد يك خدمت از درخواست مشتري براي دريافت آن قابل تفكيك نيست): براي توليد و ارائه يک خدمت وجود خدمت‌دهنده ضروري است. علاوه بر آن، براي ارائه خدمت بايد مشتري وجود داشته باشد که درخواست دريافت خدمت را به خدمت‌دهنده ارسال کند و سپس آن را را دريافت و مصرف کند. 
•	همزماني: خدمت‌ها در يک دوره زماني مشخص توليد و مصرف مي‌شوند (مثلا مسافر هنگام مسافرت با هواپيما خدمت شرکت هواپيمايي را مصرف مي‌کند.)
•	تغييرپذيري: هر خدمت حالت يگانه و واحد را دارد. يک خدمت در يک زمان مشخص توليد، ارائه و مصرف مي‌شود و نمي‌‌‌توان آن را مجددا تکرار کرد (مثلا در ارائه خدمت مسافرت  با هواپيما زمان رفت و برگشت مسافر متفاوت است و ممکن است هواپيما، شرايط مسافرت و ... یکسان یا متفاوت باشند.)

آموزش